من یک ربات هستم

تا به حال براتون پیش اومده که حس کنید همه چیز خیلی آروم و خوب توی زندگیتون در حال جریانه؟ هیچ تنشی هیچ جا نیست. چون شما یک برنامه‌ریز حرفه‌ای هستید و حتا اگه توی این آرامش خللی ایجاد بشه قادرید جوری دوباره از اول بچینیدش که انگار هیچ اتفاقی نیفتاده.
میدونید از چی حرف میزنم؟ از سکون، آرامش کر کننده. از یه روال روتین و مقرراتی که هیچ تلاطمی آرامشش رو بهم نمیزنه. 
نمیدونم دقیقا کجای زندگی همچین چیزی رو آرزو کردم ولی الان از شدت آروم و منعطف بودن خودم حالم بهم میخوره! این که هیچ چیز مهم نیست. به هیچ چیز اهمیت نمیدم، هیچ چیز منو هیجان‌زده نمیکنه، صفحه اینستاگرامم ماه‌هاست آپدیت نشده، پست‌های وبلاگم تکرار مکررات شده، و خودم هر روز با برنامه‌ای که روز قبل نوشتم به کارهام میرسم، کارهام خیلی زیاده ولی من یه منطعف حرفه‌ای هستم و همش رو بدون استرس تموم میکنم. میدونید چی من رو بیشتر عصبانی میکنه؟ همین که توی حساس‌ترین موقعیت‌ها هم استرس ندارم! 
کی زندگی انقدر بی معنی شد؟ جوری که انگار یه فیلم معمولیه که برای بار هزارم دارم میبینمش و همه چیزش قابل‌پیش بینی و خسته‌کننده‌اس.
این حرفا رو نگفتم که فکر کنید شما روان‌شناسی چیزی هستید و من افسرده و برای مشاوره اومدم پیشتون؛ صرفا خواستم یه جا تخلیه روانی بشم و از تجربه‌های هیجان‌انگیز زندگیتون استفاده کنم. میخوام بدونم هیجان زندگی شما چیه؟